Jak w tytule... Mam nadzieje że mnie to opóźnienie nie zdyskwalifikuje całkiem z zabawy :( Na swoją obronę mam tylko to, że ugrzęzłam na wyjeździe do rodzinki na wieś, gdzie gdy termin tusalowego postu był, ani netu ani słoiczka mego nie było... :( Słoik jak widać pasie się dalej na ścinkach kordonka, z którego to nadal i wciąż powstają przeróżne twory koralikowe :) A teraz podzielę się moim dzisiejszym ogromnym szczęściem jakie mnie spotkało :D W końcu mam swoje miejsce w domu. To moje odzyskane ze strychu biurko, upchnięte w kąt pokoju na którym mam cały swój warsztat pracy. Może i nie jest największą ozdobą pokoju, ale w końcu nikomu nie przeszkadzam, nie muszę się przemieszczać, i wciąż składać i rozkładać ze swoim bajzlownikiem ;) Aż mnie normalnie wena dopadła i gdyby nie to że jutro trzeba do pracy, to pewnie nie poszłabym dzisiaj spać tylko dłubała i dłubała :D I na koniec mój pierwszy sznur koralikowy robiony me...